-
1 عمر
Iعَمَر1. din2. diyanetIIعَمَرَ1. şeneltmekAnlamı: meskun kılmak2. barınmakAnlamı: yerleşmek, yaşamak için uygun şartlar bularak otumakعَمْر1. din2. diyanetIVعُمُر1. canAnlamı: yaşama, hayat2. hayatAnlamı: doğumdan ölüme kadar süre, ömür, yaşam3. dirimAnlamı: hayat, yaşamVعُمْر1. canAnlamı: yaşama, hayat2. hayatAnlamı: doğumdan ölüme kadar süre, ömür, yaşam3. dirimAnlamı: hayat, yaşam4. ömürAnlamı: yaşam, hayat -
2 دين
Iدَيْن1. zimmet2. verecekAnlamı: borç3. borçIIدِين1. zühtAnlamı: dinin yasak ettiği şeylerden sakınıp, buyurduklarnı yerine getirme, takva2. kültAnlamı: din3. bağım4. mezhepAnlamı: dinde ortaya çıkan kollar5. akideAnlamı: bir şeye inanarak bağlanış, inanç, din inancı6. diyanet7. din8. dindarlıkAnlamı: dindar olma durumuدَيِّن1. mütedeyyinAnlamı: dindar2. dindarAnlamı: dini inanci güçlü, din kurallarına dağı kimse -
3 نحلة
IنَحْلَةarıIIنِحْلَة1. mezhepAnlamı: dinde ortaya çıkan kollar2. akideAnlamı: bir şeye inanarak bağlanış, inanç, din inancı3. din4. diyanet -
4 ديانة
-
5 عقيدة
عَقِيدَة1. inançAnlamı: bir düşünceye gönülden bağlanma2. akideAnlamı: bir şeye inanarak bağlanış, inanç, din inancı3. itikatAnlamı: inanma, inanç4. diyanet -
6 معتقد
مُعْتَقَد1. inançAnlamı: bir düşünceye gönülden bağlanma2. mezhepAnlamı: dinde ortaya çıkan kollar3. akideAnlamı: bir şeye inanarak bağlanış, inanç, din inancı4. itikatAnlamı: inanma, inanç5. diyanet -
7 مبدأ
مَبْدَأ1. gerçekAnlamı: temel, başlıca, asıl2. doktrinAnlamı: öğreti3. düsturAnlamı: genel kural, kaide4. ilkeAnlamı: ilk madde5. esasAnlamı: ana öge, temel6. kuralAnlamı: bir şeyde temel olan, yön veren ilke, kaide7. kaideAnlamı: kural8. bazAnlamı: temel, esas9. prensipAnlamı: ilke, umde10. temelAnlamı: bir şeyin ilk öğeleri11. diyanet -
8 مذهب
Iمَذْهَب1. mezhepAnlamı: dinde ortaya çıkan kollar2. diyanetIIمُذَهَّب1. altunîAnlamı: altın renginde olan2. müzehhepAnlamı: altın suyuna batırılmış3. zerrinAnlamı: altından yapılmış4. lâme5. yaldızlıAnlamı: üzerine yaldız sürülmüşمُذَهِّب1. yaldızcıAnlamı: yaldız işleri yapan2. tezhipçiAnlamı: tezhip işi ile uğraşan kimse
См. также в других словарях:
diyanet — is., din b., Ar. diyānet 1) Din kurallarına tam bağlı olma durumu 2) Din Birleşik Sözler diyanet işleri … Çağatay Osmanlı Sözlük
